Bundan yüzyıllar önce Mevlana: “Korkunun zıddı sevgidir” demiş ki ne kadar doğru söylemiştir. Korkunun olduğu yerde sevgi bulunmaz sevginin olduğu yerde de korku barınamaz.

Sevgi deyince aklımıza hemen çiftler arasındaki sevgi gelmesin. Ben size genel bir sevgi anlayışından bahsetmek istiyorum. Yaşam yolculuğumuzun biricik ve vazgeçilmez dersinden. Öyle ki hayatımızda yaşadığımız hemen hemen her şeyin sevgiyle bir ilişkisi vardır.

Öylesine sevmelisiniz ki, bu sevgi içinizi kabartmalı, gözünüzü yaşartmalıdır; her şeyi öylesine sevmelisiniz Öylesine sevmelisiniz ki, içinizde duyduğunuz şeyleri anlatamayasınız, anlatmak kabil olmasın; her şeyi öylesine sevmelisiniz. Öylesine sevmelisiniz ki, sevdikleriniz sizi de muhakkak sevsin; her şeyi böylesine sevmelisiniz.

Keşke hepimiz sevgiyi sevdiklerimizle böyle yoğun duygular ile yaşayabilsek. Fakat bizler hep umutlu olalım ve ümidimizi kaybetmeyelim.

Kim istemez ki mutlu olmayı? Kim istemez ki hep keyifli yaşamayı? Aslında bu tamamen sizin elinizdedir. Mutluluğu da mutsuzluğu da siz seçersiniz.

Yaşam içinde yaptığınız seçimler onu ya size getirir ya da onu sizden kaçırır. Mutluluğu ürkek bir kuş gibi düşünün. Elinize konduğunda onu ürkütecek bir davranış yaparsanız avcunuzun içinde durmaya devam mı eder yoksa bir anda uçar mı,

Son zamanlarda isteklerimizin mucizevi bir şekilde gerçekleşmesiyle ilgili birçok kitap piyasaya çıktı ve hepsi de adeta satış rekorları kırdı. Bir çoğunu alıp inceleme fırsatı buldum. Genel olarak, tüm kitaplar, düşünce gücünün öneminden ve insan isterse sadece düşünerek evrendeki gücü harekete geçirip, dileği için seferber edeceğini ve nihayetinde bir gün gerçekleşeceğini söylüyordu. Düşünce gücünün öneminin farkındayım ve biliyorum ki her şey düşünceden doğar.

Sevenlerin sedası yalnız şükür ve yalnız sevinçtir , imdat ve feryat değil.
İnsan bugün zorda, maddi dünyanın sıkıntıları onları öyle sıkıştırmış halde ki, hani neredeyse Yaratan’ın kendilerini unuttuğunu bile zanneder olmuşlar. Böyle olunca dua ve dilekleri de hep istemek yönünde. O’nun düzeninin ne olduğunu, dileklerinin nasıl gerçekleşeceğini ise bilmez haldeler. Aslında şükrü bilmek ve şükür içinde yaşamanın ne olduğunu unuttular da ondan.